SCHOOL

Wypadałoby pisać na blogu częściej nież raz na miesiąc, dlatego siedząc na matematyce piszę sobie posta o szkole. Nie chcę żeby wyszło że znów narzekam, ale to co tu się wyrabia wykracza poza moją dotychcczasową normę...

Z takich obiektywnych informacji o szkolnictwie w Belgii, a dokładniej we Flandrii, ponieważ system szkolnictwa jest tu zupełnie inny niż w Waloni.

żłobek - 3 miesiące - 2,5 r.ż.

przedszkole (nazywane tu uparcie szkołą..) - 2,5 r.ż. - 6 r.ż.

szkoła podstawowa - 6 r.ż. - 11 r.ż.

I potem zaczynają się komplikacje, bo trzeba wybrać 6-letnią szkołę średnią. Wybrać można między ASO (Liceum Ogólnokształcące), TSO (Technikum), BSO (Zawodówka) oraz KSO (szkoła artystyczna).

Wszystko ładnie pięknie, nawet profil mi pozwolili wybrać (Modernetalen - Wetensschappen - Języki współczesne-Nauki ścisłe), ale to co się tu wyrabia...no póki co nie zanosi się na to, żeby buntowniczka Marta zaakceptowała te wszystkie zasady. Umieszczona zostałam w klasie 5tej, bo języka nie znałam i tak będzie niby lepiej. No więc w klasie mam ludzi 16 lat. Okej, przeżyję. Są sympatyczni i nie czuję AŻ tak różnicy wieku.

Każdy uczeń posiadu tu tzw. AGENDĘ, czyli dziennizek szkolny kolosalnych rozmiarów (czyt. A4), gdzie musimy zapisywać każdy temat i zadania domowe. W Agendzie znajdują się 4 listki usprawiedliwień, każdy to max. 3 dni jednorazowej nieobecności. Oznacza to mniej więcej to, że o ile nie będę na łożu śmierci i nie pofatyguję się do lekarza (wizyta około 50 euro;), to mogę opuścić MAX. 12 dni w ciągu całego roku szkolnego. W Polsce - mission impossible, jak każdy licealista, a tym bardziej maturzysta wie. Są też AŻ 4 listki na zwolnienia z wf'u. No nie powiem, zaszaleli. Lekcje codziennie zaczynają się i kończą o tej samej godzinie (w mojej szkole 8.10 - 15.10), podczas których mamy jedną przerwę 10 minutową i jedną okropną przerwę godzinną na lunch, podczas której można umrzeć z nudów (szkoda, że nie ma leżakowania, pozdrawiam przedszkole "Buratino" oraz Panią Basię i Panią Anię, które z trudem zaganiały mnie na pomarańczowy leżaczek, eh ;/).

Jeśli spóźnisz się do szkoły choćby minutę, to brama jest już zamknięta, a przy wejściu czekają dwaj nauczyciele, którzy eskortują Cię wzrokiem do "Onthaal", czyli sekretariatu dla uczniów, gdzie dostajesz piękny wpis do Agendy, że się spóźniłeś i w ogóle jesteś złym i niedobrym dzieckiem.
Jak zdobędziesz 3 takie wpisy to dostajesz pismo od dyrektora z wyznaczoną karą, najczęściej wsadzają Cię do 'kozy' jak w "Mikołajku"... Oczywiście odsiadywałam już raz wyrok:).

Do łazienki nie można wejść z torebką/plecakiem. Przy najbliższej okazji spytam się nauczycielki, która tego pilnuje DLACZEGO...?

W większości szkół podcza przerw nie można przebywać w budynku szkoły (przypominam, że Belgia do najcieplejszych krajów nie należy) ale w mojej szkole na szczęście można zostać w budynku. Mimo to, wszyscy bez wyjątku wychodzą i siedzą całą przerwę na tej zimnicy. Warto dodać że jest około 2 stopni, a znaczna część dziewczyn ubrana jet jakby było 18.. No ale jak kto lubi.

Nauczyciele nie sprawdzają obecności, ale około 2 razy dziennie przychodzi Pani z sekretariatu spytać się kto jest nieobecny. Mimo to nikt tu chyba nie słyszał o wagarach i NIKT  się nie buntuje...dziwna ta ich mentalność.

Jestem w niby profilowanej klasie, ale mam wszytskie możliwe przedmioty typu historia, geografia czy fizyka. Oczywiście nic nie rozumiem (pomijam już że jest to po niderlandzku, bo ten język w miare ogarniam no ale chyba nie bez powodu jestem w Polsce na biol-chemie..), więc mój stan na tych przedmiotach waha się między "spaniem", a udawaniem że "nie śpię".

Matematyka jest tu chyba po chińsku no i składa się bardziej z liter niż cyferek;/. Poza tym nauczyciel mówi bardzo w dialekcie i jest chamski, więc nie będę się starać. Fizyka jest za to dla mnie ogromnym rozdarciem, bo o ile tego przedmiotu nie trawię, to nauczyciel jest przerażliwie przystojny, więc coś tam próbuję:P.

Język niemiecki i angielski na wysokim poziomie, właściwie biologia i chemia też, mimo że tylko 2 godziny w tygodniu. Strasznie mi się dłuży dzień w szkole, tyle już napisałam a ciągle trwa matematyka..

No i nie ma tu niezapowiedzianych kartkóek, pytania czy nieprzygotowań. Ale za to co pół roku są egzaminy z każdego przedmiotu. Na szczęście nie muszę brać udziału w grudniowej edycji, ale czeka mnie ta przyjemność w czerwcu. W poniedziałek ostatni dzień szkoły, a cały grudzień przedpołudniem jestem wolontariuszką w żłobku, a od 13:00 pomagam w sklepie mojej host mamy - najlepsze czekoladki w Belgii:)

Buziaki, szczególnie dla Marcinkowiczów - tęsknię za tą cudowną szkołą!


PS. W szkole jest absolutny zakaz używania telefonów komórkowych. Jest super.

PS2. Na litość Boską, mam 18 lat, a traktują mnie jak 8 latkę ze szkoły specjalnej:( Dobra, koniec narzekania, do zobaczenia! (matematyka się skończyła wreszcie, hihi)


A tak roznice w Belgijskim swiecie postrzegaja inni exchange students:

HERFSTVAKANTIE 2015

Właśnie zakończyłam wakacje jesienne. Takie wakacje to bardzo miła niespodzianka, biorąc pod uwagę że nie mamy takowych w Polsce. Hm.. właściwie moja koleżanka ze szkoły Laura, zawsze mnie poprawia że to są ferie, ale no nie wiem jaki Polski odpowiednik jest najlepszy:D. (Mama Laury jest Polką, a Laura oprócz tego że super mówi po Polsku mimo że w Polsce nigdy nie mieszkała, bardzo mi pomaga z dziwnościami języka niderlandzkiego i kultury Belgijskiej;).


Właściwie mogę powiedzieć, że przerwa jesienna zaczęła się już w sobotę 31 października. Bardzo byłam ciekawa czy/jak obchodzi się tu Halloween. Sama miałam przyjemność jako 10-latka mieszkać w Irlandii, a tam Halloween jest obchodzone hucznie! Do dziś pamiętam 2 torby słodyczy zebranych na osiedlu..:).

Tutaj popularne są tzw. "Halloween walks" i całe grupy dzieci w najrozmaitszych przebraniach wraz z rodzicami krążyły po mojej wiosce. Ja natomiast zostałam zaproszona wraz z kilkoma innymi dziewczynami do Laury na oglądanie strasznych filmów. Miały być straszne-śmieszne, ale ja się boję nawet być sama w domu, więc mam traumę po tamtej nocy:D.

Następnego dnia, w niedzielę 1 listopada, spędziłam uroczy poranek przy Polsko-Belgijskim śniadanku i nawet nie wiecie ile endorfin wywołało u mnie pytanie po Polsku z ust mamy Laury: "Napijesz się kakao?" :).

Zaraz po śniadaniu odebrała mnie moja host rodzinka i pojechaliśmy na brunch do dziadków od strony taty. Była tam prawie cała rodzina, czyli około 25 osób. Jedliśmy, rozmawialiśmy, moja siostra i jej chłopak próbowali pokazać mi różnicę między pięcioma rodzajami 'e' w niderlandzkim.. No prawie im wyszło:D. Około 15.00 wróciliśmy do domu i reszte dnia odpoczywaliśmy po uczcie. Pewnie zastanawiacie się czy tu się jakoś obchodzi 1 listopada. Nie. Zmarli są zmarli - cieszmy się żywymi. Takie zdanie mi pasuje na opisanie tych pierwszych dni listopada.:P

W poniedziałek 2 listopada zrobiłam sobie oficjalny day-off. W sumie to prawie cały przespałam, przejadłam i przeleżałam, dbając o równy wzrost mojej tkanki tłuszczowej - nie będę się w to zagłębiać:D.

We wtorek 3 listopada miałam wstać o 8.00 żeby podjechać do Antwerpii i odebrać Kasię z Asntwerpii, która miała do mnie przyjechać na noc. No prawie mi wyszło i oczywiście wyszłam za późno, a na stację w Brecht (niedaleko mojego miasteczka) mam około 3,5 km. Na pociąg zdążyłam, ale gdy tylko do niego weszłam to zaczęło mi dzwonić w uszach i przed oczami pojawiły się kolorowe plamy. Starałam się dostarczyć mojej głowie krwi z tlenem, więc przez 15 minut jechałam z głową w dół, a gdy wyczołgałam się z pociągu już w Antwerpii, nadal byłam w rozsypce. Jako dzielny Ratownik ZHP postanowiłam, że sama się uratuję (phi!) i położyłam się na gustownej dworcowej ławce, nogi w górę, głowa w dół i voilà! Zaraz potem zadzwoniła Kasia, wyszeptałam jej że chyba umieram i szybko mnie na szczęście znalazła:).

Taki to był piękny początek dnia. Zaczęłyśmy od moich ulubionych "Polskich Delikatesów u Witka", a później pojechałyśmy do mnie do domku. Lunch, pogaduchy, powrót do Antwerpii, a później skypowanie z kim się dało do późnego wieczora:). Następnego dnia lenistwo wzięło górę i zanim wyszłyśmy na powierzchnię była już 14.00:/. Zrobiłyśmy więc wycieczkę pt. "Antwerpii ciąg dalszy", szczęśliwie się zgubiłyśmy i w końcu wróciłyśmy do swych domów - zmęczone i szczęśliwe:).

A teraz jeden z najpiękniejszych dni podczas tego tygodnia (choć ciężko oceniać, który był najpiękniejszy)! W czwartek, 5 listopada wybraliśmy się z mamą, rodzeństwem i chłopakiem mojej siostry do Holandii - do jednego z najcudowniejszych parków rozrywki w Europie! Efteling jest magicznym miejscem, pełnym bajek i wspomnień z dzieciństwa, a także przesadnie szybkich rollercosterów (w sumie znaczną część tego dnia spędziłam głową w dół:D). Nie wiem czy umiem to ubrać w odpowiednie słowa, więc lepiej obejrzyjcie zdjęcia - a najlepiej sami odwiedźcie Efteling! Każdy znajdzie tu coś dla siebie:)!

Po całodziennym pobycie w takim miejscu jest się zazwyczaj zmęczonym. To znaczy przeciętny, normalny człowiek jests zmęczony. A że ja nie jestem jakimś nadczłowiekiem, to oczywiście też byłam zmęczona, ale tej nocy nie zmruzyłam oka. Nie prałam jednak toreb, jak to miałam kiedyś w zwyczaju (pozdrawiam Panią C.:) lecz prowadziłam nocne konwersacje - bałam się że zaśpię na pociąg, który miałam już o 6.07 następnego dnia! Tak więc około 5.00 nad ranem, kiedy ilość melatoniny niebezpiecznie podskoczyła, wzięłam szybki prysznic i wyszłam z domu. Hehe, jednego nie przewidziałam. Było ciemno jak eee... w komórce Harr'ego pod schodami. A moja na stację (rowerem!) prowadziła przez las, a później nieoświetloną drogę. No to super, czasu na objeżdżanie nie miałam, więc zamknęłam oczy i w drogę! (To taki skrót myślowy, w rzeczywistości włączyłam iPoda i świecąc sobie latarką z mojej Noki 6303i Classic darłam się żeby odstraszyć potwory, które mieszkają w ciemnościach). Udało mi się dojechać na stację na czas, w 15 minut znalazłam się w Antwerpii, gdzie spotkałam się z Magdą, która również jest na wymianie AFS we Flandrii. Oto zaczynał się piątek, 6 listopada. Po szybkim zaopatrzeniu się w burżujską gorącą czekoladę ze Starbucks'a (kawy nie uznaję, a jakoś trzeba było się rozbudzić <- taa, cukier Cię rozbudzi, jasnee), znalazłyśmy się w pociągu do Gandawy, gdzie miałyśmy przesiadkę do Ostendy.

W rezultacie już o 8.20 rano byłyśmy nad morzem. Oczywiście zdjęłam moje zimowe buciki i weszłam do wody - żeby upewnić się że jest zimna - BYŁA. Słoneczko dopiero wstawało, ale jak już wstało to zrobiło się bardzo ciepło i zdjęcia wyszły nawet, nawet:) Jeszcze przedpołudniem - po wcześniejszym przejściu się po Ostendzie - wsiadłyśmy do pociągu w kierunku Brugii. Miasteczko przepiękne, gdyby nie dające się we znaki zmęczenie to można byłoby spacerować tam godzinami. Ale po przejściu się uliczkami i parkami Brugii wsiadłyśmy do pociągu w kierunku Kortrijk, do naszej koleżanki Ady - również z AFS Poland - do Roeselare. Tu już melatonina wygrała i spałyśmy w pociągu jak susły, w dodatku nie mogłyśmy się z Adą skontaktować więc nie byłyśmy pewne czy nas odbierze z dworca.. W rezultacie gdy zobaczyłyśmy stację "ROESELARE" zgodnie stwierdziłyśmy, że śpimy do końca trasy, a potem wrócimy. I tak o to zyskałyśmy kolejną godzinę snu na miękich fotelach pociągu:D. Kiedy w końcu spotkałyśmy się z Adą i  pokazała nam swoje miasteczko (bardzo mi przypadło do gustu, polecam!) poszłyśmy wspólnie na jedno z naszych ulubionych belgijskich piw - kriek. Pogawędziłyśmy trochę, ale chcąc wrócić na obiad do domu, około 17 poszłyśmy na pociąg powrotny. Tej nocy spałam u Magdy, więc biorąc pod uwagę nasz intensywny dzień i brak poprzedniej nocy (Magda była z bratem na imprezie w Leuven i wrócili o 5tej nad ranem) padłyśmy przed 22.00.

 

 

 

 

Następnego dnia, w sobotę, 7 listopada wstałyśmy oczywiście o co najmniej godzinę za późno i zanim się uszykowałyśmy do wyjścia, było juz przed 13.00. Nie zdążyłyśmy na pociąg do Antwerpii, więc pojechałyśmy tramwajem, ale nie zdążyłyśmy tez dzięki temu na pociąg z Antwerpii do Liège. No więc wsiadłyśmy do pierwszego najbliższego pociągu (akurat był do Brukseli) i stwierdziłyśmy że tam zastanowimy się co dalej. Była już 14.00. Sprawdziłyśmy w internecie pociągi Bruksela-Liege i o 16.00 dotarłyśmy na miejsce. Trochę późno, ale zawsze.
Liège jest bardzo ładnym miastem w Walloni (jedyną jego wadą jest to, że mówi się tam po francusku, angielski raczej nie wchodzi w grę). Trochę pozwiedzałyśmy, trochę porobiłyśmy zdjęć i o 19.00 pojechałyśmy z powrotem do swoich domów. Zanim dojechałam do Brecht była już 21.00 i znów przez ciemny las do Wuustwezel, ale przynajmniej względnie wyspana:).

 

Dowód na to, że francuskojęzyczni NAPRAWDĘ nie potrafią angielskiego..

Wieczorem zrobiłyśmy sobie z moją siostrą babski wieczór z sushi i białym winem. I dla niej i dla mnie było to pierwsze sushi w życiu i wspólnie stwierdziłyśmy że najgorsze nie jest ale pizza nadal na pierwszym miejscu:D. Kiedy w końcu udało mi się położyć to spałam aż do 11.00 dnia następnego. Do 11.00, bo o tej godzinie moja siostra otworzyła drzwi mojego pokoju (właściwie piwnicy, nie zapominajmy że mieszkam w piwnicy!) i przypomniała mi że dziś zaczynam pracę w sklepie mojej host mamy i o 12.00 zaczynam. Na szczęście sklep jest bardzo blisko więc bez problemu zdążyłam zjeść śniadanie i dojechać na czas. Do moich obowiązków w sklepie należy tworzenie tortów z żelek o przeróżnych kształtach, kolorach i rozmiarach. No lepszego joba sobie chyba nie można wyobrazić:). Reszta niedzieli upłynęła w domu i zdecydowanie za szybko:/.

Tydzień przeleciał i znowu chodzę do szkoły. A przedwczoraj, tj. w poniedziałek byłam na swojej pierwszej lekcji szycia.:) Tak, postanowiłam się zapisać na lekcje szycia bo w Polsce nigdy nie mam czasu a tu mam okazję odkryć coś nowego. Pani jest bardzo cierpliwa, ale ja... szkoda gadać. Ci, którzy mnie widzieli kiedyś podczas filcowania (conajmniej ACP i AR) wiedzą jakie emocje mną mogły targać w poniedziałkowy wieczór...No ale udało mi się uszyć małą torebeczkę na resztki materiału wraz z poduszeczką na szpilki:). (uwielbiam szyć ale dobrze że to jest tylko raz w tygodniu..:D).

Tu chyba zakończę, dziś 11 listopada, tak więc wszystkiego najlepszego dla wszytskich Marcinów oraz oczywiście wiwat niepodległa Polska!

https://www.youtube.com/watch?v=rtPrKm0Rfx8   0:21 skradło moje serce:)